Interfejs sieciowy / Switch
Karta sieciowa / interfejs sieciowy
Karta sieciowa to potoczna nazwa komponentu odpowiedzialnego za fizyczne połączenie hosta z medium transmisyjnym. Większość kart z którymi się spotkacie, będą przystosowane do użytku z okablowaniem miedzianym. Każdy port interfejsu sieciowego ma unikalny adres sprzętowy MAC (Media Access Control).
SFP / SFP+
Moduły SFP / SFP+ pozwalają na korzystanie z różnego typu okablowania w ramach jednego urządzenia. SFP obsługuje szybkości transmisji danych na poziomie 1 Gbps, SFP+ to zaktualizowana specyfikacja obsługująca 10 Gbps.
QSFP / QSFP+
Moduł QSFP obsługuje łącza 4 x 1 Gbps, zazwyczaj agregowane do pojedynczego kanału 4 Gbps, QSFP+ jest zaprojektowany do obsługi 40 Gbps poprzez dostarczanie łączy 4 x 10 Gbps.
Hub
Hub pracuje na warstwie fizycznej modelu OSI, można powiedzieć, że działa jako wzmacniacz wieloportowy. Informacje dostarczone do jednego portu zostaną automatycznie rozesłane na wszystkie dostępne porty urządzenia. Obecnie nie stosuje się, a przynajmniej ja nie spotkałem się z siecią, w której byłyby stosowane huby.
Switch L2
Switch warstwy 2 działa na warstwie łącza danych modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek w obrębie tej samej sieci lokalnej (LAN). Kluczową funkcją switcha L2 jest przełączanie ramek na podstawie adresów MAC, które są zapisywane w jego tablicy MAC (MAC address table). Switche L2 są wydajne i obecnie jest to podstawa infrastruktury sieciowej.
Switch L3
Switch warstwy 3 łączy funkcjonalności switcha L2 i routera, ponieważ działa zarówno na warstwie łącza danych, jak i na warstwie sieciowej modelu OSI. Oprócz funkcjonalności swojego poprzednika, switch ten potrafi analizować i przetwarzać adresy IP, co umożliwia routing między różnymi sieciami / VLANami. Tego typu urządzenia są często spotykane w sieciach bardziej złożonych.
LAG - Link Aggregation
LAG to technika łączenie kilku fizycznych połączeń sieciowych w jedno logiczne połączenie. Takie rozwiązanie zwiększa przepustowość oraz może odgrywać rolę redundancji, ponieważ awaria jednego łącza nie przerywa połączenia między urządzeniami. LAG jest często wykorzystywany w środowiskach wymagających wysokiej wydajności, takich jak centra danych i sieci korporacyjne. Protokół LACP (Link Aggregation Control Protocol), zdefiniowany w standardzie IEEE 802.3ad, zarządza tym procesem automatycznie.
STP - Spanning Tree Protocol
STP to protokół sieciowy, który zapobiega powstawaniu pętli w sieciach komputerowych. Pętle powstają, gdy istnieje wiele połączeń między urządzeniami sieciowymi np. switchami, co prowadzi do powielania ramek i zakłóceń. STP tworzy topologię tzw. drzewa, wyłączając niektóre redundantne połączenia, aby uniknąć pętli, ale utrzymując je w stanie gotowości na wypadek awarii łącza aktywnego.
🕞 Ostatnia aktualizacja 25.11.2024